In januari begint het lange wachten op de start van het tuinseizoen. Turend over de modderige en rommelige pluktuin, begin ik onrustig te worden. Wat is er veel te doen om van dit stukje grond weer een oase van bloemenpracht te maken. Ik zou mijn mouwen willen opstropen om te beginnen, maar denk dan aan de weersvoorspellingen: lichte vorst overdag en matige vorst in de avond. 
Voordat ik überhaupt iets constructiefs wil doen, moet ik eerst maar eens de regenton legen en de buitenkranen afsluiten. De eerste keer deze winter overigens. Toch kan de komende vorstperiode niet lang duren. Als ik verder loop, zie ik mooie tekenen van deze troostende gedachte: De schijnhazelaar staat in bloei.
En als ik nog verder loop zie ik het frisgroene blad van de papaver moedig de kou trotseren.
Ook de eerste katjes laten hun pluizige kopjes zien...
Het wordt binnenkort LENTE!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten