zaterdag 9 februari 2013

EINDE TUINWINTERSLAAP

Bijzonder hoe het bioritme werkt, althans het mijne. Zo tegen de tijd dat het kerst wordt, kijk ik uit naar de periode van rust die er dan komt in de tuin. Even niets meer te hoeven, voelt weldadig. Nu zijn er anderhalve maand voorbij en kijk ik bijna dagelijks op de buienradar naar de 14-daagse weersverwachting. Ik vind het niet meer interessant of het gaat regenen of niet of welke temperatuur het overdag wordt. Direkt is mijn oog gericht op de nachttemperaturen. Die bepalen wanneer ik aan de slag kan in de tuin en wat ik zoal kan voorzaaien.

Hoewel de wereld nu nog wit is en de temperatuur elke avond nog onder nul duikt, is de situatie niet zo dramatisch dat ik niet alvast wat kan doen. Langzaam ontwaak ik dan ook uit een soort tuinwinterslaap. De zaden voor het komende seizoen zijn al enige tijd binnen en liggen per zaaimaand gesorteerd in schoenendozen te wachten. Ik denk dat ik vandaag toch maar een aanvang maak en het tuinseizoen open in het Hofje, beginnend met de startsituatie in foto's weergegeven.

Het oprijpad naar de pluktuin ziet er op 9 februari nog winters uit

Oook de achtertuin is niet uitnodigend om aan de slag te gaan

Toch gebeurt er al van alles in de grond, zoals deze dapper opgekomen sneeuwklokjes

De pluktuin is echter nog in volle rust

Ook de bloeiende helleborus heeft zijn kopjes laten hangen en wacht op enkele graden boven nul om dan weer vrolijk rechtopstaand bezoekers bij de achterdeur te begroeten. 

1 opmerking:

  1. Geduld is een schone zaak...

    maar ik kan me heel goed voorstellen dat jou ''groene vingers'' jeuken en je aan de slag wilt gaan met zaaien.

    Goede planning en voorbereidingen kunnen ook bijdragen aan de voorpret.

    En voordat je het weet....is de tijd daar en komen de eerste prille zaailingen al weer boven de aarde uit.

    Succes en warme winterse groeten uit het zuiden des lands waar het ook een witte wereld is net als bij jullie.
    Lieve groeten,
    Ger

    BeantwoordenVerwijderen